Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Que Manilium, ab iisque M. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Duo Reges: constructio interrete. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Mihi enim satis est, ipsis non satis. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.
Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.
Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.
Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.

Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Ea enim vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta virtutibus, in eoque summum bonum poni necesse est, quandoquidem id tale esse debet, ut rerum expetendarum sit extremum.

Quonam, inquit, modo?: Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant.
Bork: Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Bork: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Bork: Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Est enim aliquid in his rebus probabile, et quidem ita, ut
eius ratio reddi possit, ergo ut etiam probabiliter acti
ratio reddi possit.

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de
moribus.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Stoicos roga. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.